Z przyjemnością informuję, iż artykuł naukowy, którego jestem współautorem, dotyczący porównania stabilności postawy strzeleckiej stojąc doświadczonych i początkujących strzelców piechoty górskiej, został opublikowany przez czasopismo Scientific Journal of the Military University of Land Forces. Cały artykuł w języku angielskim jest dostępny na stronie czasopisma pod linkiem:
DOI: 10.5604/01.3001.0053.4102
Natomiast poniżej umieszczam streszczenie w języku polskim:
Celem pracy jest porównanie jakości procesu kontroli równowagi w postawie strzeleckiej stojąc doświadczonych i początkujących strzelców piechoty górskiej. Kontrolę równowagi oceniono za pomocą platform sił AccuSway (AMTI, USA) pod względem wartości miar stabilności obliczonych na podstawie przebiegu punktu przyłożenia wypadkowej siły reakcji na podłoże – COP (ang. Center of Pressure), w tym: zakresu przemieszczeń w kierunku przyśrodkowo-bocznym (RANGE(ML)) i przednio-tylnym (RANGE(AP)), odchylenia standardowego przemieszczeń COP w kierunku przyśrodkowo-bocznym (SD(ML)) i przednio-tylnym (SD(AP)), pola elipsy przemieszczeń COP (ELLIPSE), średniej prędkości przemieszczeń COP (AVG VEL) oraz długości ścieżki COP (LENGTH). Uczestnicy (doświadczeni strzelcy, N=10, początkujący strzelcy, N=15) przyjęli taktyczną postawę strzelecką stojąc w umundurowaniu polowym z karabinkiem Beryl wz. 96 na platformach sił (po jednej dla każdej kończyny dolnej) przez okres 10 sekund, z częstotliwością próbkowania ustawioną na 100Hz. Analiza statystyczna przeprowadzona za pomocą testu U Manna-Whitneya wykazała istotną różnicę pomiędzy badanymi grupami w wartościach wskaźnika pola elipsy (ELLIPSE) oraz średniej prędkości przemieszczeń COP (AVG VEL) jedynie dla dominującej kończyny dolnej. Stwierdzono, że doświadczeni strzelcy charakteryzują się większą stabilnością przyjętej postawy strzeleckiej niż początkujący strzelcy. W pracy przedstawiono implikacje dotyczące biomechanicznych aspektów stabilności postawy strzeleckiej stojąc.
